Jonge mensen stimuleren om ideeën uit te werken die hun stad ten goede komen: daar draait IDCity om, een van de projecten van het Prins Filipfonds. Cultuur, mobiliteit, werk, leren, sport, media, milieu, politiek… alle domeinen komen in aanmerking. In Aalst kwam zo het idee uit de bus voor workshops waar jongeren senioren (beter) leren omgaan met technologie.
“Veel bijgeleerd. Super vriendelijke en behulpzame jongens, voor herhaling vatbaar.” “Proficiat aan de jeugdige mensen die dit willen doen voor de ouderen. Chapeau!” “Al onze problemen zijn opgelost, de vragen die we hadden zijn allemaal beantwoord. Zeer vriendelijke jongens, zeer in de weer!”
Een kleine greep uit de commentaren van de deelnemers van de workshops van Cedric Van Eeckhout en zijn vrienden volstaat om te tonen dat hun initiatief zeer gewaardeerd werd door hun doelgroep: senioren die wat hulp kunnen gebruiken om met technologie om te gaan, met name met smartphone, tablet en computer.
Kleinzoon
“We kruipen in de rol van de kleinzoon die zijn grootmoeder helpt”, vertelt Cedric, “we halen er zelfs taart en een drankje bij en maken er een gezellige middag van.” Het was dan ook de gedachte aan zijn eigen mémé en pépé die de jonge student uit Aalst op het idee bracht van de workshops.
Als leerling in de richting ICT & engineering had hij stage gelopen bij FabLab Aalst. Zo was hij tijdens een technologieworkshop met kinderen aangesproken door één van de aanwezigen: of hij met zijn passie voor technologie geen zin had om deel te nemen aan IDCity in Aalst? IDCity is een ideeënwedstrijd voor jonge mensen: gedurende één volledige dag komen ze samen om hun idee voor hun stad door te denken en in een werkbaar plan om te zetten. Aan het eind van de dag stemmen ze onderling wie wint: drie of vier laureaten krijgen 5.000 euro en coaching om hun idee in de praktijk te brengen.
“Ik ging erheen met een vaag idee om ouderen te helpen met IT, want allicht heeft niet iedereen een kleinzoon met een passie voor technologie. Toen ik zag dat de meeste deelnemers wat ouder waren dan ik, dacht ik dat ik nooit zou winnen”, herinnert Cedric zich. “Maar ik kreeg blijkbaar de anderen toch achter het idee met mijn ‘pitch’ met wat humor.” Hij doopte zijn project SMMT: Senioren Mee Met Technologie.
“We hoefden de senioren niet te overtuigen met coole snufjes, ze zijn vanzelf erg gemotiveerd om te leren omgaan met technologie.”
Cool
In een eerste fase kon hij samenwerken met ZorgLab Aalst om een testpubliek van vier senioren samen te stellen. “Welke soort lessen wilden ze? Op welk niveau en op welke manier? Een interessante test waarbij ik mijn idee wat heb bijgesteld. Zo wilde ik de senioren laten kennismaken met virtual reality: door te tonen hoe cool nieuwe technologie kan zijn, wilde ik hen motiveren. Maar dat bleek helemaal niet nodig: ze waren gemotiveerd genoeg om te leren omgaan met de technologie die ze nu dagelijks kunnen gebruiken.”
Onderweg kon hij aankloppen bij zijn coach Karim Cherroud. “Ik heb al snel chaotisch veel ideeën tegelijk. Karim dringt niet zijn ideeën op, maar helpt me om structuur te krijgen in mijn eigen ideeën. En hij heeft een groot netwerk waarvan ik gebruik mag maken. Soms zag ik hem maandelijks, soms zelfs elke week, naargelang ik er nood aan had.”
Karim dringt niet zijn ideeën op, maar helpt me om structuur te krijgen in mijn eigen ideeën. En hij heeft een groot netwerk waarvan ik gebruik mag maken.
Aanpak op maat
Afgelopen voorjaar kon de volgende fase ingaan. Cedric had intussen zijn vrienden Nathan Everaert, Enes Yetim en Robin Van Calenbergh warm gemaakt om mee te doen als vrijwilliger. Via zijn coach kwam hij in contact met Utopia, de bibliotheek van Aalst, waar hij een lokaal kon gebruiken. “Een grote meevaller voor mijn budget was ook dat ik een tiental afgeschreven laptops kreeg van het bedrijf Sodexo. Ik besteedde de middelen van IDCity tot nu vooral aan de hosting van een website, de VR-installatie en promotie.”
Per zaterdag konden 16 deelnemers zich inschrijven voor ‘Digitale senioren’. De jongens gingen immers voor een aanpak op maat, en in een grotere groep zou dat niet meer lukken. “We hadden een soort les voorbereid, maar die hebben we snel opzij gelegd. De senioren kwamen immers zelf met allerlei praktische vragen. Nu, des te beter, want het doel was net om het heel individueel in te vullen. De deelnemers waardeerden dit: sommigen hadden al wel eens een cursus gevolgd, maar die was te gemakkelijk of te moeilijk, bleef te lang hangen bij een computerprogramma dat ze niet gebruikten, was te schools…”
Structureel
“Voor herhaling vatbaar”, zo staat op heel wat van de feedbackformulieren van de deelnemers. “Ook Utopia wil het graag tot een structureel aanbod maken”, vertelt Cedric. Hoe dat zal verlopen, wordt momenteel besproken. “In elk geval zal Utopia bijkomende vrijwilligers helpen werven, zodat we iets meer kunnen afwisselen. Alle jonge mensen met een voldoende kennis van technologie zijn welkom als vrijwilliger. Tot nu hadden we een mooie mix van een paar jongens die straf zijn in IT en enkele anderen die soms bij de lastigste vragen moeten passen, maar dan weer erg goed en geduldig zijn in de omgang met de senioren.”
Nu hij zelf aan hoger onderwijs begint aan HoWest in Brugge gaat hij niet meer bij alle workshops aanwezig zijn, maar zijn tijd inzetten om hopelijk ook in andere steden workshops op de sporen te zetten. Hij borrelt van de ideeën om op termijn bijvoorbeeld met bedrijven samen te werken om hun software meer af te stemmen op senioren. Of zelfs om ooit een bedrijf op te bouwen rond het centrale idee technologie toegankelijker te maken. “Dat zijn dromen voor later, hoor. In elk geval ben ik heel blij dat ik heb meegedaan aan IDCity. Deze ervaring helpt me erg vooruit voor wat ik wil bereiken. Technologie is mijn passie, daar word ik gelukkig van, dus mijn leven zal altijd rond technologie draaien.”
Meer info:
- Dit artikel is van de hand van Erika Racquet en verscheen eerder op de website van de Koning Boudewijnstichting.
- Maar informatie over IDCity lees je hier.
- Hier vind je meer informatie over Cedrics project SMMT.
Maken we samen de stad?
Andere artikels
Hebben we wel een baksteen in de maag?
Hebben we als Vlaming echt wel een baksteen in de maag? Of lijkt dat zo omdat we van jongsaf de boodschap ingeprent krijgen dat een vrijstaand huis buiten de stad de ideale woning is? Samen met Endeavour en Fran Bambust onderzoek ik voor het Vlaams...
4 vragen over de meerwaarde van cocreatie voor publieke dienstverlening
Cocreatie verhoogt de waarde van publieke dienstverlening. Dat is een van de conclusies van het Co-Val-onderzoek, die de denktank The Lisbon Group voert in 7 Europese landen. Als Belgisch panellid volg ik het onderzoek op een deel graag de inzichten ervan....
Naar een nieuwe aanpak van burgerparticipatie in Liedekerke
Liedekerke is een kleine gemeente met een bloeiend verenigingsleven. Toch ontstond er bij verschillende gemeentelijke adviesorganen een zekere participatiemoeheid. Het bestuur wilde weten hoe ze dan wel haar inwoners kan betrekken bij haar beleid en...